Często chcemy, dużo osiągnąć jednak nie zawsze, jesteśmy w stanie to zdobyć.
Wydaje mi się, że to właśnie społeczeństwo wywiera na nas presję: To ty musisz być tym najlepszym.
Wiadomo często, kiedy chcemy coś osiągnąć na naszej drodze stają inni ludzie.
Którzy skutecznie próbują utrudnić nam drogę do celu.
Dosyć często wygląda to tak:
Ty ciężko na coś pracujesz, co inna osoba w rezultacie skutecznie próbuje, Ci utrudnić.
Wtedy, mimo że ty przesuwasz, się do przodu tak naprawdę stoisz, w miejscu nie mogąc na to nic poradzić.
Kilka lat temu jak byłam o wiele młodsza i jeszcze wtedy miałam, rozum dziecka nie znałam, czegoś takiego jak zawiść i zazdrość.
Wtedy jak twoi koledzy/ koleżanki odnosili, sukcesy cieszyłeś, się razem z nimi inaczej się podchodziło do tego.
Coś takiego jak zazdrość wtedy w ogóle nie istniało.
Właśnie dlatego uważam, że dzieci, w niektórych sytuacjach są inteligentniejsze niż my sami.
Każdy z nas jako dziecko był inną osobą.
Jako dzieci podchodziliśmy do wszystkiego z sercem.
Każda nawet najmniejsza rzecz sprawiała nam radość.
Dopiero to świat nas kształtuje na osoby, jakimi się stajemy i myślę, że to właśnie on uczy nas takiej rywalizacji między sobą.
Wydaje mi się, że tutaj słowa są zbędne.
Z wiekiem chcemy, mieć coraz więcej nie zważając, na inne osoby.
A tak naprawdę im więcej mamy, tym większy niedosyt czujemy i chcemy więcej, i więcej.
Zaczynamy w sobie wtedy wykształcać pewnego rodzaju egoizm.
Ponieważ innym nie dajemy nic od siebie, a jak najwięcej chcemy czerpać dla siebie.
To prawda, że rodzimy się równi jednak to nie zmienia faktu, że niektórzy mają po prostu lepszy start.
A tak naprawdę im więcej mamy, tym większy niedosyt czujemy i chcemy więcej, i więcej.
Zaczynamy w sobie wtedy wykształcać pewnego rodzaju egoizm.
Ponieważ innym nie dajemy nic od siebie, a jak najwięcej chcemy czerpać dla siebie.
To prawda, że rodzimy się równi jednak to nie zmienia faktu, że niektórzy mają po prostu lepszy start.
I kiedy my można, powiedzieć dajemy, z siebie wszystko by coś osiągnąć w spinając się powoli krok po kroku na szczyt inni odnoszą, to tak naprawdę z zamkniętymi oczami.
Porażki, które odnosimy w pewnych momentach, zamiast motywować nas do walki, wręcz przeciwnie zniechęcają do robienia czegokolwiek.
Sama wiem po sobie, że ciężko po porażce jest wstać i walczyć dalej zwłaszcza w świecie, który pełen jest niesubiektywnej krytyki.
A jak wiadomo, walka z samym sobą jest, najtrudniejsza.
Aktualnie ciężko jest, się dopasować zostając, przy tym sobą.
Każdy wymaga od nas czegoś innego.
Jak w tym momencie pozostać sobą, kiedy właśnie to nasza osoba przeszkadza innym?
Mnie samej dużo czasu zajęło zrozumienie tego, że robiąc, coś nie mogę, opierać się tylko na opinii innych ludzi, ponieważ to właśnie ona czasami potrafi uderzyć ze zdwojoną siłą.
Zwłaszcza kiedy ktoś nie krytykuje was dla waszego dobra tylko właśnie po to, by pozbawić was jakichkolwiek chęci do tego, co robicie, pozbawiając, was jakiejkolwiek wiary w samych siebie i w swoje możliwości.
A jak już raz ktoś pozbawi was poczucia własnej wartości to potem droga, by choć trochę je odzyskać będzie długa i kręta, ale na pewno już nigdy, nawet jeśli je odzyskacie, nie będzie, takie samo.
Urazy psychiczne niestety zostają na całe życie.
Tak jak już kiedyś pisałam, słowa potrafią, uderzyć dwa razy bardziej niż krzywda fizyczna.
A większość osób tak naprawdę żeruje, na cudzym nie szczęściu dlatego robią, wszystko, żeby tej pewności nas pozbawić.
Wszyscy chcą, naszego dobra dlatego nie dajcie, go sobie zabrać.
Zawsze po porażce ważne jest to, żeby znaleźć coś, co pomoże nam wstać.
Sama długo szukałam czegoś takiego i w końcu całkowicie przypadkiem tworząc, pracę do szkoły znalazłam.
Jest to piosenka zespołu niemieckiego, który właśnie dzięki tej piosence pokochałam i każda ich piosenka tak naprawdę dzięki głębokim przekazom daje mi solidnego kopa.
W szczególności ta piosenka, która nie sądziłam, że to kiedyś powiem, odzwierciedla, mnie samą.
Zwłaszcza ta piosenka zawiera dwa szczególne teksty, którymi chciałabym się z wami podzielić:
Porażki, które odnosimy w pewnych momentach, zamiast motywować nas do walki, wręcz przeciwnie zniechęcają do robienia czegokolwiek.
Sama wiem po sobie, że ciężko po porażce jest wstać i walczyć dalej zwłaszcza w świecie, który pełen jest niesubiektywnej krytyki.
A jak wiadomo, walka z samym sobą jest, najtrudniejsza.
Aktualnie ciężko jest, się dopasować zostając, przy tym sobą.
Każdy wymaga od nas czegoś innego.
Jak w tym momencie pozostać sobą, kiedy właśnie to nasza osoba przeszkadza innym?
Mnie samej dużo czasu zajęło zrozumienie tego, że robiąc, coś nie mogę, opierać się tylko na opinii innych ludzi, ponieważ to właśnie ona czasami potrafi uderzyć ze zdwojoną siłą.
Zwłaszcza kiedy ktoś nie krytykuje was dla waszego dobra tylko właśnie po to, by pozbawić was jakichkolwiek chęci do tego, co robicie, pozbawiając, was jakiejkolwiek wiary w samych siebie i w swoje możliwości.
A jak już raz ktoś pozbawi was poczucia własnej wartości to potem droga, by choć trochę je odzyskać będzie długa i kręta, ale na pewno już nigdy, nawet jeśli je odzyskacie, nie będzie, takie samo.
Urazy psychiczne niestety zostają na całe życie.
Tak jak już kiedyś pisałam, słowa potrafią, uderzyć dwa razy bardziej niż krzywda fizyczna.
A większość osób tak naprawdę żeruje, na cudzym nie szczęściu dlatego robią, wszystko, żeby tej pewności nas pozbawić.
Wszyscy chcą, naszego dobra dlatego nie dajcie, go sobie zabrać.
Zawsze po porażce ważne jest to, żeby znaleźć coś, co pomoże nam wstać.
Sama długo szukałam czegoś takiego i w końcu całkowicie przypadkiem tworząc, pracę do szkoły znalazłam.
Jest to piosenka zespołu niemieckiego, który właśnie dzięki tej piosence pokochałam i każda ich piosenka tak naprawdę dzięki głębokim przekazom daje mi solidnego kopa.
W szczególności ta piosenka, która nie sądziłam, że to kiedyś powiem, odzwierciedla, mnie samą.
Zwłaszcza ta piosenka zawiera dwa szczególne teksty, którymi chciałabym się z wami podzielić:
"Wir streben alle hier immer nur nach Perfektion.
Sag mir bitte mal was ist perfekt, Wer ist das schon.
Menschen kritisieren, du sollst immer nur der Beste sein
In dieser großen Welt fühle ich mich oft so klein.
Nach außen hin sieht es aus als fiel mir vieles leicht
Zu viel im Leben, was man soll, dass man aber nicht erreicht.
All die Erwartungen und wir versuchen standzuhalten.
Immer nach vorne, ohne einmal anzuhalten.
Ich frag mich, ob es dir auch so geht."
"Wszyscy tutaj dążymy do doskonałości
Powiedz mi,co jest doskonałe?Kto jest doskonały?
Ludzie krytykują,ty musisz być tym najlepszym
W tym wielkim świecie czuję się często taka mała
Na zewnątrz wygląda na to,że wszystko przychodzi mi łatwo.
Ludzie krytykują,ty musisz być tym najlepszym
W tym wielkim świecie czuję się często taka mała
Na zewnątrz wygląda na to,że wszystko przychodzi mi łatwo.
Wiele rzeczy,które powinno się zdobyć w życiu,nie udaje się jednak osiągnąć
Wszystkich tych oczekiwań,próbujemy jednak wytrzymać
Wciąż do przodu,bez zatrzymywania się
Pytam się siebie czy tobie też tak idzie?"
Wszystkich tych oczekiwań,próbujemy jednak wytrzymać
Wciąż do przodu,bez zatrzymywania się
Pytam się siebie czy tobie też tak idzie?"
"Wir geben alles, doch der Akku hält nicht Tage lang.
Wir nehmen hin, was gestern nicht in Frage kam
Wir sollen uns anpassen, dabei doch wir selber bleiben.
Der ganze Druck, jeder von uns will der Schnellste sein."
"Dajemy z siebie wszystko,jednak akumulator długo nie wytrzymuje
Mamy się dopasowywać a przy tym pozostać sobą
Ten cały nacisk,każdy z nas chce być tym najszybszym"
Mamy się dopasowywać a przy tym pozostać sobą
Ten cały nacisk,każdy z nas chce być tym najszybszym"
Jeśli jesteście chętni odsyłam was także do pełnej wersji piosenki :
Pamiętajcie, jeśli dążycie, do jakiegoś celu dążcie, do niego mimo wszystko.
Jednak nie zamykajcie się wtedy na osoby, które was wspierają, bo być może to właśnie one w momencie porażki będą dla was największym wsparciem.
Jednak też nie pozwólcie, by ktokolwiek odebrał, wam poczucie własnej wartości, ponieważ bez niego nie będziecie w stanie zauważyć pozytywnych stron w tym, co robicie i nie sprawi wam to radości, a przecież to najważniejsze.
Nie zapominajcie też o tym, by podczas drogi na szczyt nie stać się egoistami, ponieważ drogi ze szczytu prowadzą w dół.
Jednak nie zamykajcie się wtedy na osoby, które was wspierają, bo być może to właśnie one w momencie porażki będą dla was największym wsparciem.
Jednak też nie pozwólcie, by ktokolwiek odebrał, wam poczucie własnej wartości, ponieważ bez niego nie będziecie w stanie zauważyć pozytywnych stron w tym, co robicie i nie sprawi wam to radości, a przecież to najważniejsze.
Nie zapominajcie też o tym, by podczas drogi na szczyt nie stać się egoistami, ponieważ drogi ze szczytu prowadzą w dół.
"Droga do nikąd bywa większą porażką od nieosiągnięcia celu."
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz